සුද්දිගේ කතාව ( 2 කොටස )

 සුද්දිගේ කතාව ( 2 කොටස )

උදෑසන රැස්වීමෙන් අනතුරුව සියලුම ලමුන් සේම සුද්දිත් සිය පංතිකාමරය වෙත දිව ගිය නමුත් ඇ‍ය සිටියේ ගැහෙන හදවතකිනි.. ඒ මුලින්ම ඇත්තේ ගනිතය පීරියඩ් එක නිසාය.. කලින් දවසේ දුන්න ගෙදරවැඩ කිරීමට ඇයට නොහැකි විය.. ඒ අන් කිසිවක් නිසා නොව පෙරදින රාත්‍රියේ විදුලිය විසන්දි වී තිබීම නිසාය.. කුප්පිලාම්පුවක් පත්තු කරනවාට සුද්දිගේ මව අකමැතිවිය.. ඒ මුදල් හිගනිසා බව ඈ දනී.. නමුත් එය ගුරුතුමියට අදාල නැති බවද සුද්දි අත්දැකීමෙන් දනී...

" සෙව්වන්දි කෝ ගෙදරවැඩ කෙරුවද.. පොත අරන් එමු බලන්න " මෙතෙක් වෙලා බියෙන් සිටි ඒ භයානකම මොහොත උදාවූ බව සුද්දිට හැඟිනි.. ගෙදරට සුද්දි ලෙස හැඳින්වුව මුත් ඇගේ නියම නම සෙව්වන්දි තක්ශිලාය.. " ගෙදරවැඩ කෙරුවෙ නෑ ටීච.. " පොතත් අරගෙන ඉබිගමනින් ගුරුවරිය අභිමුවට ගිය සුද්දි හීං හඬින් තෙපලාය.. " මොකක්.. ගෙදර වැඩ කෙරුවෙ නෑ.. ඇයි.. මොකක්ද හේතුව.." " කරන්ට් තිබ්බෙ නෑ ටීච.. සුද්දි පිලිතුරු දුන්නේ ගැහෙන හඬකිනි.. " ආ..... ඒකද අද හදාගෙන ආපු බොරුව.. මොකක්ද ඕයි තමුසෙට වෙලා තියෙන්නෙ.. තමුසෙ හිතන්නෙ මම හැමදාම තමුසෙගෙ ඔය බොරුවලට රැවටෙයි කියලද.. අල්ලනව අත.." වේවැලෙන් අත්ලට පාරවල් දහයක් පමන ගසා පංතිකාමරය එලියෙන් දනගැස්සුවාය.. නෙතට ඉනූ කඳුලු අනිත් අතින් පිසගත් සුද්දි වේවැල් පාරට දැවෙන අත සෙමින් අතගෑවාය.. " අඩෝ.. මෙන්න මෝලි දන ගහල.." ඒ උසස්පෙල සිසුන් පිරිසකි.. පාසැලේ ලමුන් ඇයව හැඳින්නුවෙ මෝලි ලෙසය..

"මොකද උඹ දනගහල.." එක් සිසුවෙක් විමසීය.. සුද්දි නිරුත්තර විය.. " අම්මට යකෝ මේකිගෙ තියන සැර.. පොඩියි කියල බලන්නෙ නෑ අරිනව හුත්තිට මට්ටවලේ ඔබාගෙන " එකෙක් ඇය සමීපයට පැමිනි මුත් වෙනත් ගුරුවරයෙක් එදෙසට පැමිනෙනු දුටු සිසුන් පිරිස වහා එතනින් ඉවත්විය..

සුද්දිට පාසැලෙන් ලැබුනේ මෙවැනි සැලකීමකි.. නමුත් ඇය එය තැකීමකට ලක් නොකලාය.. දෙවන පීරියඩ් එකේ සිංහල සර් එනකන් සුද්දි දනගහලාය.. සිංහල ගුරුවරයා සුද්දිට විශේෂ සැලකිල්ලක් දැක්වූවේය.. " සෙව්වන්දි මොකද මේ දනගහල.. අදත් ගෙදරවැඩ කෙරුවෙ නෑ නේද.." ගුරුවරයා විමසුවේ ඇයව නැගිටුවමිනි.. " බලන්න සර් මේකි කවදාවත්ම ගෙදර වැඩ කරගෙන එන්නෙ නෑනෙ.. හැමදාම මොකක්හරි බොරුවක් කියාගෙන තමයි එන්නෙ.." ගනිතය ගුරුවරියගේ ප්‍රකාශයට කට කොනකින් සිනහවක් නගාගත් සිංහල ගුරුවරයා " දුප්පත් ලමයිනෙ මිස්.." යනුවෙන් පවසා පංතිකාමරයට ඇතුල් විය.. සුද්දි ආසම විශය වූයේ සිංහලයි.. ඒ සිංහල ගුරුවරයා ඉතා කාරුණික ගති පෙන්න්වූ හෙයිනි..

එදින සවස සිංහල පංතියක් විය.. ඒ ඉගෙනීමට දුර්වල ලමුන් උදෙසාය.. සුද්දිත් සවස පංතියට සහභාගි විය. පංතිය අවසානයේ අනිත් ලමුන් මෙන්ම සුද්දිත් නිවෙස් බලා යාමට සැර්දෙද්දී සිංහල ගුරුවරයා ඇයට කතා කලේය.. " සෙව්වන්දි පොඩ්ඩක් නවතින්න.. අනිත් ලමයි ගෙදර යන්න.." යනුවෙන් පැවසූ ඔහු සුද්දිව ලඟට ගත්තේ සිංහල පාඩමේ අපහසු තැන් විමසීමටය.. " සෙව්වන්දිට තාම ව්‍යාකරන අමාරුයි නේද.." " ඔව් සර්.." සුද්දි පිලිතුරු දුනි... " මෙහෙමයි ලමයො.. මමත් ඔය ලමයගෙ වයසෙ ඉද්දි මටත් සිංහල ව්‍යාකරන වහ වගේ.. හැබැයි මමනම් හොඳට ගෙදරින් පාඩම් කෙරුව.." ගුරුවරයා පැවසුවේ සුද්දිගේ උරපත්තෙන් අල්ලමිනි.. ගුරුවරයාගේ ස්පර්ශය සුද්දිට නුහුරු හැඟීමක් ඇතිකරන්නට සමත් විය.. නමුත් ඇය කිසිවක් නොකීවාය.. පාසැලම පාලු ස්භාවයකි.. " ඉතින් සෙව්වන්දි ඔයාටත් ගෙදරින්ම තමා ඔය දුර්වලතාව හදාගන්න පුලුවන්" ගුරුවරයාගේ අත දැන් ඇත්තේ සුද්දිගේ පිට මැද්දේය.. ඔහු හෙමින් සුද්දිගේ පිට අතගාන්නට විය.. " මෝලෙ සද්දෙත් එක්ක ගෙදර පාඩම් කරන්න අමාරුයි සර්." සුද්දි මිමිනුවේ එය තැකීමක් නොකරය.. " මට නොතේරෙනව නෙමෙයි.. මමත් බලන්නම් සෙව්වන්දිට උදව්වක් කරන්න.. හැබැයි ඔය දාංගලේ අඩුකරගන්න වෙනව.." යනුවෙන් පැවසූ ගුරුවරයා සුද්දිගේ තට්ටමට සෙමින් පාරක් ගැසීය.. සුද්දිට හිනා ගියේය.. " මොකෝ හිනාවෙන්නෙ.." ගුරුවරයා ඇසුවේ සුද්දිව තවත් ඔහු ලඟට ගනිමිනි.. " නෑ සර් නිකන්.." සුද්දිට යමක් වැටහෙමින් තිබිනි.. කිසිත් නොකී ගුරුවරයා හෙමින් සුද්දිගේ තට්ටම් මිරිකන්නට විය.. එය සුද්දිට අමුතුම අත්දැකීමක් විය.. සියුම් මිහිරියාවක් මුසුවූ විදුලි සරක් සිය සිරුර දිගේ යන්නාක් මෙන් සුද්දිට හැඟිනි.. පාසැලේ කාත්කවුරුත් නැති මොහොතක ගුරුවරයා සමග තනි වූ සුද්දිගේ සිතට සියුම් බියක් දැනෙමින් තිබිනි.. නොතේරුම්කම් කොතෙක් තිබුනද දැන් සිදුවෙමින් තිබෙන දේ නුසුදුසු බවක් ඇයට හැඟිනි.. ගුරුවරයා තව දුරටත් සුද්දිගේ තට්ටම් මිරිකමින් සියුම් වින්දනයක් ලබමින් සිටියේය.. " සර්.. අම්ම බලාගෙන ඇති මම දැන් යන්නම්.." ඇය ඇසුවාය.. " හදිස්සිද" " ඔව් සර්.. එනගමන් අම්ම කිව්ව කඩෙන් බඩු වගයක් ගේන්න කියල.. " සුද්දි තෙපලාය.. " හා.. එහෙනම් පරිස්සමට යන්න.. ගෙදර පාඩම් කරන්න අමාරුයිනම් එන්න මම නැවතිලා ඉන්න තැනට.. ඇවිත් පාඩම් කරන්න.." හිතහොඳ පෙන්වා කල ඇරයුම යටින් සැඟවුනු දෙයක් ඇති බව සුද්දිට නොපෙනුනි. " හා සාර්.. මම බලන්නම්.." යනුවෙන් පැවසූ සුද්දි හනිකට නිවස බලා යන්නට විය.. ගාමිනී මාමාගේ කඩය අසලින් යනවිට සුද්දිට එක් වරම හුරුපුරුදු සිනා හඬක් ඇසිනි.. ඒ සිය මවගේ බව ඈට සැනින් සිහිවිය.. ඒ වනවිට වෙලඳසැල වසාදමා තිබුනි.. " වහපු කඩේ අස්සෙ අම්ම මොකද කරන්නෙ.." යනුවෙන් සිතූ සුද්දි හෙමින්සීරුවේ කඩේ පිටිපස්සට ගියාය.. පිටුපස දොරත් වසාදමා ඇත.. නමුත් ඇතුලතින් සිය මවගේ හඬ නැවතත් ඇසිනි.. අඩවන්ව තිබූ ජනෙල් පියනක් අතරින් කඩය ඇතුලට නෙත් හෙලූ සුද්දි දුටුවේ දෑස් අදහාගත නොහැකි දෙයකි...

ඇය දුටුවේ කුමක්ද...

මතුසම්බන්දයි...

like, comment, and share please..!!